ای دل غمین مباش که مولای ما علی (ع) است.
تمام نعمت های خدا برای موجودات باز شدنِ باب ِ رحمانیت است، اگر علمی هست اگر معرفتی حاصل می شود اینها از باب رحمانیت خداوندی است که مومنین را جاهل نمی پسندد، اما رحمت خاصه ای این میان هست که جز به اهلش داده نمی شود که زیبایی پر طاووس تنها و تنها برازنده ی طاووس است نه کرکس!
سپاس خدای را که ما را از میان ظلمت های جهل و خودپسندی و خودفرمانی به سوی نورِ بندگی هدایت نمود و اینچنین ما شامل رحمت خاصه خداوند شدیم، نشانه ی این رحمت خاصه اینست که شادیم به وجود مبارک حضرت علی بن ابیطالب پس وارد در رحمت خاصه ای هستیم که خداوند رحمان و رحیم برایمان مقدر نموده که این رحمت خاصه همان قبول ولایت علی بن ابیطالب است و چه سعادتمندیم ما که در هر اذان شهادت می دهیم اشهد ان علی ولی الله .
