حسود ها همه دیدند، انیکاد تو ام
به کوری همگی باز، پا به پای تو ام
? کمِ خودمان را هم زیاد بدانیم
به ما آموخته بودند اهل قناعت باشیم، چشممان پیِ مال و مقام منصب و زندگیِ کسی نباشد، گفته بودند هر کس هر چه دارد از فضل خداست و تلاش خودش ، پس بجای حسرت خوردن و غیبت کردن، دستمان را بگذاریم روی زانوی خودمان و یا علی بگوییم و کار کنیم و از خدا هم مدد بخواهیم، گفته بودند نظر تنگی اول ضررش برای خودمان است، دریا دل باشیم تا کمِ خودمان را هم زیاد بدانیم و چشم ندوزیم به این و آن…
اینها را برای ما گفته بودند چقدر عمل کردیم را نمیدانم اما انگار قبل تر ها اینگونه که هستیم نبودیم …
آن روزها مجالی نبود برای پاییدنِ لحظه لحظه ی زندگی دیگران، اصلا بگذار اینطور بگویم قبل تر همه بهتر بودیم، ثبت لحظه های زندگی و به تماشا گذاشتنش آن وقتها کار قشنگی نبود، به قضاوت نشستن و غیبت و تهمت زشت بود و گناه و نظرتنگی و پر از کینه بودن عاقبت خوبی نداشت و چشم زخم حقیقت داشت!!!
اما حالا پیش از آنکه چای در فنجانمان خنک شود آن را به اشتراک میگذاریم، نقاب به چهره میزنیم و زندگی را آنگونه که میخواهیم نشان میدهیم چشم زخم را خرافات میدانیم و به انرژی های منفی معتقدیم! کاش به گذشته بر میگشتیم …
? میلاد حضرت عیسی (ع) گرامی باد. ?
اگر از زرق و برقِ کریسمس و هدیه های بابانوئل و این مراسمهای به ظاهر جذاب عبور کنیم جذابیت کلام این پیامبر الهی برایمان بیشتر خواهد شد.
✨( هر کس که درخشش مال دنیا در نظرش جلوه کند، نور ایمان از او کم می شود. )✨