تاریخچه نقش برجسته در ایران (1)
از امروز می‌خوایم از تاریخچه‌ی کتیبه های نقش برجسته براتون بگیم،
تاریخچه‌ی یکی از هنرهایی که از زمانهای دور با ما بوده و الان هم به قوت خودش باقیِ البته با شکل و شمایلی جدیدتر.
نام کتیبه با تاریخ ایران پیوندی ناگسستنی دارد،
همه‌ی ما از وجود نقش برجسته های مهمی مثل کتیبه‌ی بیستون و نقش رستم و یا طاق بستان
و نقش برجسته های فیروز آباد فارس و بیشاپور آگاهی داریم و این کتیبه ها را هم جزئی از هنر،
فرهنگ و تمدن سرزمینمان می‌دانیم، دلایل ایجاد این نقش برجسته‌ها متفاوت است، ازظهور و بروزِ
شکوه و جلال و جبروتِ پادشاهان تا نشان دادن تسلط بر سرزمین ایران.
نقش برجسته های سنگی که معمولا در کوههای موجود، در کنار جاده ها و همچنین در کنار منابع
و سرچشمه های آب به چشم می خورند،
همانند یک رسانه مشترک در سراسر تاریخ ایران و در هنر فارسی به شمار می روند.
نقش برجسته در ایران حدودا از زمان لولوبی هارواج پیدا کرد، که از جمله آثار به دست آمده
از آن زمان می توان به نقش برجسته های سنگی در ایلام اشاره کرد.
کول فرح و اشکفت سلمان در جنوب غربی ایران از جمله نقش برجسته های سنگی اولیه در ایران است؛
که تا زمان آشوری ها هم ادامه داشت.
پادشاهان ایرانی معمولا از قدرت و دستاوردهای خود تصاویر نقش برجسته ای بر روی سنگ ها حک می کردند
البته نقش برجسته های گچی هم در این میان وجود داشته که به مرور زمان از بین رفته اند.
