یا امام غریب…
شنیده ام زنان عرب که دلشان میگیرد و غصه وبالشان می شود راهیِ حرم حضرت عباس می شوند، می روند آنجا می نشینند و آقا را به برادرشان قسم میدهند تا کرب ها از دلشان رخت بربندد، من امروز دلم مثل دلهای زنان عرب گرفته و غصه چنگ انداخته است به سینه ام آقا، دستم از کربلا و حرم حضرت عباس هم کوتاه است جایی را هم سراغ ندارم که بروم قدری ناله کنم و پشیمان نشوم! اینجور وقتها کلیدِ رفع دلتنگی ها به دست شماست، بیایم آنجا یک گوشه بنشینم بی خیال از همه جا و همه چیز تنها خیره بمانم به گنبد طلایتان تا دلم آرام بگیرد به بودنتان، یا امام غریب قسم به تنها فرزندتان