پنج شنبه های لوح هنر در تمام طول سال با یک مراسم آغاز میشود، مراسم روضه‌ی هفتگی که در آن حدیث کساء خوانده میشود و بعد هم صبحانه ای که با عشق به اهل بیت علیه السلام تدارک دیده شده صرف میشود.
بعد از آن هر کسی میرود سراغ کارش، یک عده برای آماده کردن قابها آماده میشود چند نفری خشتها را آماده میکنند و بقیه یا در بخش رنگ آمیزی هستند و یا بسته بندی.
فرق پنج شنبه ها با بقیه‌ی روزها اینست که انگار انرژی مضاعفی از خواندنِ حدیث کساء دویده شده در تنِ آدمها.
انگار جریان خونمان تندتر شده در رگها و مشتاق تریم برای کاری که رنگ و بوی اهل بیت دارد.
تک تک ما وقت آمدن به این کارگاهِ کوچک باید با وضو باشیم و فراموش نکنیم برای تولید چه محصولی و با چه هدفی کنار هم جمع شده ایم.